صندلی جان کری را چه کسی می‌گیرد؟

تیم انتقالی دونالد ترامپ از روز جمعه گذشته (21 آبان) به ریاست مایک پنس معاون اول وی تشکیل و در برج ترامپ مستقر شد. این تیم مسئولیت تعیین وزرای دولت آینده را بر عهده دارد و تاکنون تکلیف دو پست را مشخص کرده است. رِینس پِریبوس و دیوید بنِن به ترتیب عهده دار ریاست دفتر کاخ سفید و استراتژیست ارشد این نهاد هستند.

گمانی زنی های متعددی در مورد یاران احتمالی دونالد ترامپ رئیس جمهور منتخب آمریکا شروع شده و احتمالا بیشتر این افراد هم در حد گمانه زنی باشند و با واقعیات نزدیکی چندانی نداشته باشد. تجربه نشان داده انسان هایی که همه را بهت زده می کنند همچنان به کارشان ادامه خواهند داد و باید منتظر رفتارهای سورپرایز کننده که نه بلکه متحیر کننده آنها باشیم؛ ترامپ یکی از همین تیپ‌های شخصیتی است؛ او کسی است که با رسیدن به مرحله نهایی، کاندیدای جمهوریخواهان شد و در نهایت با پیروزی بر کلینتون این غافلگیری را تکمیل کرد. احتمالا باید انتظار داشت که این غافلگیری ها با انتخاب چند وزیر عجیب و شاید مانند خودش بی تجربه و تازه کار تکمیل شود.

موضوعی که البته ایرانی ها با آن غریبه نیستند و یک بار در سال 84 با انتخاب رئیس جمهوری تازه کار با کابینه ای دور از گمانه زنی ها با آن آشنا شده اند. قسمتی از این انتخاب ها البته برمی گردد به حس لذتی که فرد انتخاب کننده از غافلگیری دیگران دارد و این موضوع را دوست دارد القا کند که همچنان غیر قابل پیش بینی و مرموز است.

آنچه هم اکنون اهمیتش در کابینۀ ترامپ بیش از همه خودنمایی می‌کند؛ صندلی وزارت امور خارجه ایالات متحده است. چه کسی جانشین جان کری در وزارت خارجه خواهد شد؟ آنگونه که رسانه‌ها از روز پیروزی ترامپ اعلام می‌کردند نیوت گینگریچ بیشترین شانس را دارد اما ظاهرا این سیاستمدار کهنه کار آمریکایی که قبلا رییس مجلس نمایندگان آمریکا نیز بوده؛ آنگونه که در خبرها آمده بود، تمایل چندانی به این پست ندارد.

جان بولتون؛ جمهوریخواه تندرو از دیگر گزینه‌های تصدی پست وزارت خارجۀ آمریکاست؛ او که طرفدار اعمال خشونت آمیز مخصوصا در حوزه هسته ای و برجام است، در کنار سناتور باب کورکر، جمهوری‌خواه از ایالت تنسی،‌ و رئیس کنونی کمیته روابط خارجی سنا، دیگر نامزدها برای تصدی پست وزارت خارجه هستند.

و البته نام هایی مانند زلمای خلیل زاد (سفیر پیشین آمریکا در افغانستان)، استنلی مک کریستال (ژنرال بازنشسته و یکی از فرماندهان ارشد پیشین آمریکا در افغانستان)، رودی جولیانی (شهردار سابق نیویورک) مطرح هستند. زلمای خلیل‌زاد، سفیر سابق آمریکا در امور افغانستان، عراق و سازمان ملل از نزدیک‌ترین چهره‌های سیاسی به کاخ سفید در سال‌های اخیر محسوب می‌شود.

گزینۀ دیگری نیز برای تصدی وزارت خارجه مطرح شده است. خانم نیکی هلی، سیاستمدار هندی‌تبار آمریکایی، که قرار است برای برای رایزنی در مورد تصدی پست وزارت خارجه آمریکا با دونالد ترامپ دیدار و گفتگو کند. این خانم فرماندار ایالت کالیفرنیای جنوبی است و از قضا منتقد سیاست های ترامپ نیز بوده است.

کارشناسان اروپایی بر این باورند وزیر خارجه چه جان بولتون باشد و چه جولیانی، دیپلماسی آمریکا با آمدن وزیر جدید دستخوش تحولات اساسی و مهم خواهد شد.

چهره‌های آشنای دیگری نیز برای سایر پست‌های کابینۀ احتمالی ترامپ نیز به چشم می‌خورند. «سارا پیلین» فرماندار سابق ایالت آلاسکا، نامزد معاونت ریاست جمهوری در سال 2008 و از حامیان سر سخت دونالد ترامپ، یکی از گزینه های مطرح برای وزارت انرژی دولت ترامپ است.

جیمز کوناتون (مشاور پیشین محیط زیست دولت جرج بوش پسر و مدیر یک شرکت فناوری اطلاعات )، رابرت گرادی (مدیر شرکت سرمایه گذاری)، هارولد هام (مدیر و فعال حوزه نفت و گاز) از دیگر گزینه های مطرح برای وزارت انرژی هستند. همچنین کریس کریستی (فرماندار ایالت نیوجرسی)، دن دیمیکو (مدیر پیشین یک شرکت تولیدکننده فولاد) و لوئیس آیزنبرگ (یکی از مدیران یک گروه مالی) برای وزارت بازرگانی مطرح شده اند.

و در آخر اینکه روزنامۀ نیویورک تایمز، گزینه‌های احتمالی برای سایر پست‌های مهم کابینه ترامپ را به شرح ذیل معرفی کرده است:
وزارت خزانه داری
– توماس باراک جونیور (سرمایه گذار حوزه مسکن)
– جب هنسارلینگ (نماینده ایالت تگزاس و رئیس کمیته خدمات مالی مجلس نمایندگان آمریکا)
– استیون منوچین (مدیر سابق موسسه مالی گلدمن ساکس و رئیس امور مالی ستاد ترامپ)
– تیم پالنتی (فرماندار سابق ایالت مینه سوتا)

وزارت دفاع
– کلی آیوت (سناتور جمهوریخواه بازنده ایالت نیوهمپشایر و عضو کمیته نیروهای مسلح سنا)
– مایکل فلین (رئیس سابق سازمان اطلاعات نظامی)
– استیفن هاردلی (مشاور امنیت ملی دولت جرج بوش پسر)
– جان کیل (سناتور سابق و جمهوریخواه از آریزونا)
– جف سشنز (سناتور جمهوریخواه از آلاباما)

دادستان کل
– کریس کریستی (فرماندار ایالت نیوجرسی)
– رودی جولیانی (شهردار سابق نیویورک)
– جف سشنز (سناتور آلاباما)

وزارت کشور
– جان برور (فرماندار پیشین آریزونا)
– رابرت گرادی (مدیر شرکت سرمایه گذاری)
– هارولد هام (مدیر و فعال حوزه نفت و گاز)
– فارست لوکاس (مدیر شرکت محصولات نفتی )
– سارا پالین (فرماندار سابق ایالت آلاسکا)

رئیس سیا و مدیر اطلاعات ملی
– مایکل فلین (رئیس سابق سازمان اطلاعات نظامی)
– پیتر هوکسترا (رئیس سابق کمیته اطلاعات مجلس نمایندگان)
– مایک راجرز (رئیس سابق کمیته اطلاعات مجلس نمایندگان)
– فرانسیس تاونسند (مشاور پیشین امنیت داخلی در دولت جرج بوش پسر)