حمایت شیخ نور از شیخ دیپلمات ناطق‌نوری؛ وجهه‌ای فراتر از جامعه روحانیت | امیدی به اجماع اصول‌گرایان وجود ندارد

نسرين وزيري: 12 سال از روزهايي که حجت الاسلام ناطق نوري در کسوت ريش سفيدي، نقش گردآوري اصولگرايان براي معرفي نامزد واحد در انتخابات رياست جمهوري نهم را بر عهده داشت؛ مي‎گذرد. روزگاري که اصولگرايان حرمت موي سفيدش را نگه نداشته و به جاي اجماع با سه نامزد وارد عرصه رقابت شدند. نامزد منتخب شوراي هماهنگي نيروهاي انقلاب در آن سال علي لاريجاني بود. اما محمدباقر قاليباف و محمود احمدي‎نژاد حاضر نشدند به نفع وي کناره گيري کرده و ماندند تا شانسشان را بيازمايند.

ناطق نوري شصت و يک ساله هم عطاي سياست را به لقايش بخشيد و در هيچ يک از انتخابات‎هاي پس از آن نپذيرفت که در چنين جايگاهي قرار بگيرد. از آن پس، اين محوريت به آيت‎الله مهدوي کني دبيرکل جامعه روحانيت سپرده شد. اما او هم در انتخابات رياست جمهوري يازدهم نتوانست اصولگرايان را به وحدت برساند و نهايتا که به گفته حجت الاسلام حسين ابراهيمي با دلخوري از اصولگرايان درگذشت.

ناطق نوري پس از ماجراي مناظره‎هاي 88 که به او تاخته شد اما فرصتي براي دفاع نيافت؛ بيش از گذشته در لاک سکوت رفت. اما همچنانکه سال 92 تمام قد از نامزدي دوستش در جامعه روحانيت مبارز حمايت کرد؛ در اين چهارسال هم هرگاه مخالفان دولت يازدهم شمشيرشان را از رو بستند – چه آنجا که برجام را ناچيز شمرده و چه آنگاه که آثار مخرب دولت قبل در اقتصاد را ناديده گرفته و به دستاوردهاي اين دولت در کاهش تورم بي توجهي کردند- حجت الاسلام ناطق نوري به ميدان آمد و از دولت يازدهم و رئيسش حمايت کرد.

او که شهريور سال گذشته پيش از آنکه تنور انتخابات روشن شود گفته بود «گزینه‌ای جز حسن روحانی در نظر ندارم»؛ اواخر فروردين ماه سال جاري نيز در ديدار با اعضاي جمعيت حاميان مردم تاکید کرد که «رئیس جمهور بهتر است دوره ۸ ساله خود را طی کند تا بتواند کارهایی که مانده است را تمام کند. ضمن اینکه به اعتقاد من، آقاي روحانی موفق بوده و از این رو در انتخابات از او حمایت می کنم».

با گذشت کمتر از يک ماه او به گفته‌اش جامه عمل پوشاند؛ آن هم با تشکيل جبهه اصولگرایان معتدل برای حمایت از نامزدي دوباره روحاني در انتخابات رياست جمهوري دوازدهم دوشادوش چهره‌هايي چون حجت الاسلام سیدرضا اکرمی ديگر عضو جامعه روحانيت مبارز و کاظم جلالی رییس فراکسیون مستقلین، علي عباسپور تهرانی، سیدشهاب‌الدین صدر، بهروز نعمتي و جمعي از نمايندگان کنوني مجلس شوراي اسلامي.

ناطق نوري که اين روزها 72 ساله است در کسوتي وارد عرصه انتخابات شده که از چند منظر قابل بررسي است. نخست آنکه ديگر اميدي به اجماع ميان اصولگرايان ندارد. چه آنکه هم شوراي هماهنگي نيروهاي انقلاب شکست خورد و هم جبهه متحد اصولگرايان. از اين رو او در جمعي چون جمنا ديده نشد. کما اينکه جاي ديگر چهره‎هاي اصولگراي معتدل همچون ولايتي و لاريجاني نيز در جبهه مردم ينيروهاي انقلاب خالي بود. دومين پيام حضور او مي‎تواند انتقادي پنهان به اصولگرايان باشد که دامنه نامزدهايشان را بدون حضور حسن روحاني تعريف کردند. وقتي جمنا نامزدهايي به جز رئيس جمهور را اصولگرا دانسته و از او براي حمايت دعوت به عمل نياورد، عملا روحاني را خارج از جرگه اصولگرايان قرار داد. هرچند که او خود را “اعتدال گرا” و فراتر از دو جريان اصلاح طلب و اصولگرا مي‎داند اما دست کم از جامعه روحانيت مبارز انتظار مي‎رفت که هم‎پاي ابراهيم رئيسي، او را هم به عنوان عضو خود به اين جمع معرفي کند که نکرد.

نوع ورود ناطق نوري همچنين نشان مي‎دهد که او وجهه اي فراتر از جامعه روحانيت مبارز دارد. چه آنکه او نه به عنوان عضو اين حزب بلکه با تابلوي “اصولگرايان معتدل” وارد عرصه شده است. ورودي که گوياي بقاي گلايه‏‎هاي پيشين او به جامعه روحانيت است که در کشاکش رقابت‎هاي انتخاباتي و هتک حرمت‎هاي سال 88، از او جانبداري نکرد و ناطق نوري هم ديگر در جلساتش حضور نيافت. از سوي ديگر مي‎توان چنين پنداشت که با وجود چنين مشي انتقادي‌اي، حضور دوباره ناطق نوري مي‎تواند کفه جامعه روحانيت مبارز را سنگين کند. چرا که در حال حاضر اين تشکل صرفا وجهه‌اي مشورتي دارد اما ناطق نوري آمده که نقشي محوري ايفا کند و همين مي‎تواند منجر به ارتقاي جايگاه چنين تشکلي شود.