ر

محمد رستگاری، معاون پایش و نظارت اداره کل محیط زیست استان تهران در گفتگو با خبرهدف  گفت: یکی از معضلات جدی که ما در بحث شهرستان های استان تهران داریم، معضل پسماند سوزی است. برابر قانون، پسماندسوزی جرم است و قانون مدیریت پسماند، پسماندسوزی را جرم اعلام می کند و برای آن یک سری جرایم و مباحث  مالی در نظر می گیرد.

رستگاری افزود: براساس ماده ۷ مدیریت پسماند، مدیریت پسماند در حریم شهرها به عهده شهرداری ها، در روستاها به عهده دهیاری ها و خارج از اینها به عهده بخشداری هاست. مدیریت اجرایی هم موظف است از صفر تا صد به حقوق پسماندها ورود کند چه در بحث جمع آوری و چه در دفع اصولی و چه حتی برخورد با جرایمی که در این حوزه اتفاق می افتد.

وی تاکید کرد: لازم است مدیران اجرایی پسماندها در حوزه های استحفاظی به این موضوع رسیدگی کنند اما عملاً هیچ دستگاه اجرایی وارد بحث برخورد با اینها نمی شود. برابر ماده ۳۶ آئین نامه اجرایی مدیریت پسماندها، نیروی انتظامی، مأموران سازمان محیط زیست، مأموران وزارت کشور، شهرداری ها، دهیاری ها و بخشداری ها ضابط قوه قضائیه محسوب می شوند و موظف هستند با این موضوعات برخورد کنند. ضمن اینکه بعضی دستگاه های دیگر نیز باید به آن ورود کنند و در خود آئین نامه گفته شده که مأمورین وزارت بهداشت، وزارت کشاورزی و وزارت نیرو باید نسبت به شناسایی، گزارش و پیگیری از تخلفات  مرتبط با این قانون، اقدام کنند اما در عمل به جز به ندرت یکی دو بخشداری و به جز محیط زیست هیچ دستگاهی به این حوزه ورود پیدا نمی کند.

معاون پایش و نظارت اداره کل محیط زیست استان تهران ادامه داد: در واقع طی ۱ تا ۱.۵ سال گذشته حدود ۵۱ کوره زباله سوزی غیرمجاز را تخریب کردیم و ۱۲ واحد را به دادگاه فرستادیم و ۲۰۰ گشت مهار ۱۸۰ مورد پسماند سوزی داشته ایم. چیزی که در حوزه محیط زیست داریم انجام می دهیم اما چون تعداد این موضوعات بسیار زیاد است نیازمند این است که تمام دستگاه های مربوطه به آن ورود کنند.

رستگاری یادآور شد: با توجه به فرارسیدن فصل پائیز، گشت‌های شبانه ما مجدد راه اندازی شده و در فصل سرما، آلودگی از این منظر را کاهش دهیم ولی متاسفانه کار بدون همراهی دستگاه هایی که نظارت مستقیم و وظیفه مستقیم دارند انجام می‌شود. ما هم به عنوان محیط زیست باید به آن رسیدگی کنیم اما این به این معنا نیست که دیگران کاری نکنند و فقط محیط زیست به تنهایی کار خود را انجام دهد و نیازمند این است که همه دستگاه های اجرایی که قانون صراحتاً نام آنها را ذکر کرده است، باید به آن ورود کنند.

وی درباره دلیل عدم ورود سایر دستگاه‌ها گفت: مشکلی که در این موضوع داریم این است که اکثرا یک آتشی را روشن می کنند و می روند و وقتی همکاران می رسند کسی نیست که با آن برخورد کند. مثلا یک سری افراد آتشی روشن می کنند که به قصد استحصال سیم از لاستیک های فرسوده است و بعد از روشن کردن آتش می روند و روز بعد سیم های به جا مانده را جمع می کنند. البته به هر حال وقتی به ما اعلام کنند تا جایی که توان داشته باشیم با آنها برخورد می کنیم.

رستگاری در پایان گفت: البته جایی که حجم آلودگی زیاد است، آتش نشانی ورود می کند. شاید چندین بار خود من با آتش نشانی تماس گرفته ام و آتش نشانی آمده و آتش را خاموش کرده است. اما مشکل این است که یک لاستیک آتش می گیرد و کلی دود ایجاد می کند و میزان آلودگی زیادی دارد اما ما نمی توانیم با آتش نشانی بابت آتش گرفتن یک لاستیک تماس بگیریم.