ابزار بازی سروش صحت در «قیچی» بعد از سیزده سال

 سروش صحت این روزها فیلم سینمایی «قیچی» را در گروه هنر و تجربه روی پرده دارد، فیلمی که به لحاظ فرم روایی و ساختار، فضای متفاوتی را تجربه  کرد و ازاین‌جهت چالشی بزرگ برای صحت به شمار می‌رفت، هرچند که او بازی در این اثر را ریسک نمی‌داند و معتقد است که کارگردان و تهیه‌کننده این فیلم باوجود اینکه تجربه اولین فیلم سینمایی‌شان را پشت سر می‌گذاشتند اما کاملاً حرفه‌ای رفتار کردند و با جسارت خاصی به سراغ فضایی متفاوت رفتند. با او که در این اثر بعد از سیزده سال دوباره سیگار کشید در مورد فرازوفرودهای فیلم «قیچی» به گفت‌وگو نشستیم.

این روزها فیلم «قیچی» با بازی شما در گروه هنر و تجربه در حال اکران است، چه شد که تصمیم گرفتید در این فیلم ایفای نقش کنید؟

وقتی کریم لک زاده و احسان فولادی‌فرد کارگردان و تهیه‌کننده فیلم «قیچی» با من تماس گرفتند و فیلم‌نامه را برایم فرستادند، تحت تأثیر داستان فیلم قرار گرفتم، چراکه بعد از مدت‌ها متنی را خواندم که در ضمن جذابیت برایم چالش‌برانگیز بود، زمانی هم که با عوامل فیلم  بیشتر معاشرت کردم  برای حضور در این اثر بیشتر ترغیب شدم.

کارگردان و تهیه کننده، هر دو اولین تجربه‌های خود را در سینما پشت سر می‌گذاشتند. نگران نبودید که فیلم‌نامه با نتیجه نهایی کار تفاوت داشته باشد؟

پیش از آن‌که برای بازی در این فیلم قرارداد ببندم فیلم‌های کوتاه کریم لک زاده را دیدم. همان‌جا بود که متوجه شدم با کارگردان خلاق و تجربه‌گرایی طرفم که از دانش خوبی در حوزه فیلم‌سازی برخوردار است. از سویی بخشی از راش‌های «قیچی»را دیدم و در انتخابم مصمم‌تر شدم. احسان فولادی‌فرد تهیه‌کننده کار هم با وجود اینکه جوان بود اما کاملاً مانند یک تهیه‌کننده باتجربه، حرفه‌ای و مسلط رفتار می‌کرد و همین موضوع تردیدهای من را برای همکاری از بین برد.

این فیلم با توجه به فضای تجربی و نوآورانه‌ای که داشت در گروه هنر و تجربه اکران شد، به نظرتان اکران این فیلم در این گروه تا چه حد متناسب با سوژه فیلم هست؟

وقتی متوجه شدم که «قیچی» قرار است در این گروه اکران شود، خوشحال شدم. چراکه حس کردم فضای فیلم دقیقاً چنین اکرانی را می‌طلبد. فیلم‌هایی مانند «قیچی» همان‌طور که خودتان هم اشاره کردید به دلیل فضای تجربی‌شان راحت‌تر می‌توانند در گروهی نظیر هنر و تجربه‌دیده شوند.

اما برخی از منتقدین بر این باورند که چون  برنامه  اکران در هنر و تجربه منسجم و منظم نیست، ممکن است مخاطب در انتخاب دچار سردرگمی شود و ازاین‌جهت فیلم شانس دیده شدنش را از دست بدهد؟

به‌هرحال این نقد هم بی‌راه نیست و چنین احتمالی هم وجود دارد اما ازآنجایی‌که هر انتخابی یک وجه مثبت و منفی دارد  انتخاب این‌که یک فیلم در چه فضایی اکران شود هم شرایط خودش را دارد. ولی باوجود همه این نقاط ضعف و قوت من فکر می‌کنم تصمیم برای اکران این فیلم در گروه هنر و تجربه یک تصمیم آگاهانه و خوب بود.

این فیلم پس از ساخت تا چه حد با آنچه در فیلم‌نامه خوانده بودید شباهت داشت؟

خوشبختانه تغییرات در «قیچی» در زمان فیلم‌برداری و به دنبال آن تدوین در کمترین حد ممکن بود و به همین جهت پس از ساخت تا حد زیادی به آنچه در فیلم‌نامه خوانده بودیم شباهت داشت.

در «قیچی» شما بیشتر با عباس غزالی بازی داشتید، همکاری با او چطور بود؟

عباس بازیگر بااستعداد و باهوشی است و ازاین‌جهت کار کردن با او برای من بسیار شیرین و لذت‌بخش بود، در طول دوران  فیلم‌برداری تعامل بسیار خوبی باهم داشتیم که برای هردوی ما بسیار شیرین بود.
این‌طور که کارگردان فیلم کریم لک زاده می‌گفت شما در «قیچی» پس از سیزده سال سیگار کشیدید، این موضوع باعث نشد که دوباره برای کشیدن سیگار وسوسه شوید؟

من‌بعد از اینکه سیگار را به‌طور کامل کنار گذاشتم کوچک‌ترین جایی برای بازگشتش در ذهن وزندگی باقی نگذاشتم، به همین خاطر وقتی به اقتضای فیلم مجبور شدم که سیگار بکشم بلافاصله بعد از اتمام پلان آن را کنار گذاشتم و به آن تنها به چشم یک ابزار برای ارائه بهتر کاراکترم نگاه کردم.  به همین خاطر هرگز برای دوباره سیگار کشیدن وسوسه نشدم.
چقدر به موفقیت «قیچی» در اکران خوش‌بین هستید؟

به نظرم اگر تبلیغات خوبی روی فیلم صورت بگیرد و مخاطب  شرایط تماشای فیلم را داشته باشد حتماً از تماشای آن لذت خواهد برد. چراکه این فیلم از پتانسیل دیده شدن به‌خوبی برخوردار است.