اگر به حرف‌تان باور دارید یک مدال نقره به بهداد سلیمی و ملت ایران بدهکارید

دبیر سرویس ورزشی خبرهدف : بهداد سلیمی حالا به یک حسرت برای کاروان ورزشی ایران در المپیک بدل شده است. قهرمان دلاور قائمشهری و اشک های بی پایانش خنجری کشیده است بر قلب تمامی ما. او خود را صاحب حق می داند و یک ملت با او همنوایی می کند. بی شک تصمیم گرفته شده برای او سختگیرانه و شاید حتی مغرضانه بوده است. اما جدیدترین دلایل علی مرادی رئیس فدراسیون وزنه برداری شاید بهانه ای مناسب باشد برای طرح چند سئوال. بهداد بعد از اتفاقی که برایش افتاد در میان اشک ها و ناله هایش مقصر اتفاقاتی را که افتاده بود معرفی کرد. او جلود، دبیر کنفدراسیون وزنه برداری آسیا را دلیل این حق خوری نامید و او را جلاد نامید. بهداد برخلاف دیگر کارشناسان وزنه برداری حرکت دوم خود را حرکتی کامل می داند اگرچه زارعیان، بهمن زارع، حسین توکلی ، شاهین نصیری نیا و خیلی دیگر از کارشناسان وزنه برداری اعتقاد دارند در حرکت دوم اگرچه شاید خارج از عرف اما هیات ژوری می توانسته وزنه ای که بهداد بالای سر برد را خطای پوش کردن تشخیص دهد.
هرچند وزنه اول بهداد را داوران مسابقه خیلی سختگیرانه رد کردند و لرزش دستش را نباید اینگونه خطا می گرفتند. این ها اما بحث هایی فنی است که کارشناسان باید درباره شان نظر بدهند اما آنچه به حق خوری درباره بهداد برمی گردد ، مسئله ای است که بایدعلی مرادی رئیس فدراسیون جهانی درباره اش سخن بگوید. او که بهداد اختلافاتش با فدراسیون جهانی را دلیلی بر این حق خوری و انتقام گیری می داند. مرادی درباره این اتفاقات چه می گوید؟ همین امروز صبح از او نقل قولی منتشر شده است با این مضمون:«فدراسیون جهانی به هیچ کشوری ، حتی چین اجازه گرفتن 3 مدال طلا را نمی دهد.»
این جمله معانی مختلفی دارد. اول اینکه یعنی اختلافی میان او ، آیان و جلود نیست. دیگری اینکه بعد از دو طلای ابتدایی شان، مسئولان فدراسیون که خود سال هاست وارد بازی ها و معادلات فدراسیون جهانی هستند و مقام های اجرایی بالا در این تشکیلات داشتند ، می دانستند قرار نیست برای بهداد مدال طلا بگیرند و با این دانش ریسک کرده اند و حتی مدال نقره او را به خطر انداخته اند. به رغم این گفته ، تماسی گرفتیم با علی مرادی تا بیشتر در این باره از او بپرسیم. آنچه بین مان رد و بدل شد ، این هاست:
*فکر نمی کنید در انتخاب وزنه ها برای بهداد خیلی با تدبیر عمل نشد. به هر حال قبل از مسابقات هم گفته شده بود او برای رقابت در دوضرب به دلیل آسیب دیدگی با مشکل روبروست.
این ها تصورات ذهنی شماست. دارید تحلیل شخصی می دهید. بهداد در یکضرب تا 220 و در دوضرب تا 255 کیلو را در تمرینات زده بود. اگر وزنه هایش را قبول می کردند و او وارد مسیر مسابقه می شد ، قطعا برای طلا رقابت می کرد.
*ولی این انتقاد که می شد بهداد یک مدال نقره را ابتدا قطعی کند و بعد سراغ وزنه های دیگر برود را تقریبا همه بزرگان وزنه برداری ایران گفته اند.حسین توکلی ، بهمن زارع، کورش باقری، شاهین نصیری نیا و ..
این ها حرف های بعد از مسابقه است. اینکه وقتی نتیجه را دیدند بگویند برای فلانی وزنه زیاد انتخاب کردی ، برای فلانی وزنه ات کم بود. ما نتایج آمریکا را هم دیدیم. سجاد با اینکه تازه با بهداد شروع کرده بود و کار فنی شان را از بعد عید آغاز کردند، خیلی خوب پیش آمدند. من تشکری می کنم از تیم فنی ، تیم پزشکی و از خود بهداد که سلامتی اش را برای این رقابت ها به خطر انداخت.
*بعد از مسابقه و اعتراض هایی که اتفاق افتاد، این تردید به وجود آمده،نگرانی هایی درباره احتمال در نظر گرفتن محرومیت برای وزنه برداری مان به وجود آمده است. این تهدید می تواند جدی باشد؟
کدام تهدید؟ قبل از انتخاب من هم این حرف ها زده می شد و رسانه هایی مثل خود شما به آن دامن زدند و حرف های عده ای را منتشر کردند که این ها را می گفتند . اما در عمل دیدید که ما با فدراسیون جهانی تعامل داشتیم و هیچ مشکل هم وجود نداشت . این ها توهمات شماست و…
با ادبیاتی که این دوست مسئول در پیش گرفته بود، تداوم این گفت و گو را صلاح ندانستیم و از او عذر خواستیم تا شاید روزی که توانست در مقام یک مسئول عالیرتبه با متانتی بیشتر سئوالها را پاسخ دهد، میزبانش باشیم.
چه آنکه همچنان پارادوکسی بزرگ میان گفتار رئیس فدراسیون وزنه برداری با بهداد و سرمربی تیم ملی وجود دارد. او سخن از تعامل سازنده می زند و بهداد اعتقاد دارد اختلاف میان رئیس و این افراد دلیل قربانی شدنش شده است.
اینکه همین چند ماه قبل چرا علی مرادی جلود و آیان را به تهران آورد و آنچنان وی آی پی برای شان سنگ تمام گذاشت و به دیدار رئیس مجمع تشخیص مصلح نظام بردشان و حالا نزدیک ترین افراد به او اعتقاد دارند همین ها به دلیل دشمنی با رئیس ، قربانی شان کرده اند، پرسشیست که آقای رئیس پاسخی برایش ندارد و حرف از تقسیم مدال می زند. دیگران را به توهم داشتن متهم می کند و البته هیچ با خود نمی گوید که اگر به این تقسیم مدال ها باور داشته باشیم باید بپذیریم دیگر چیزی به نام رقابت سالم در این رشته ورزشی وجود نخواهد داشت و در این مناسبات مافیایی ، به هر موفقیتی که هر کشوری بدست آورده هم باید شک کرد. آقای رئیس ، شما که بیش از همه در این سیستم تو در تو کار کرده اید آیا خبر از چیزی دارید که ما آن را نمی دانیم. آیا باید حرف تان را بپذیریم و باور کنیم مدال ها در این رشته ورزشی تقسیم می شوند و شما هم مدال های تقسیم شده تان را گرفته اید؟ آن هم بعد از جلسات مکرر با رئیس آیان و دوست عراقی تان جلود؟ با این باور پس چرا اصرار به رقابت بهداد برای مدال طلا قبل از نهایی شدن مدال نقره اش داشته اید؟ با این باورتان شما اقلا یک مدال نقره به ورزش ایران بدهکارید و باید برایش دلیلی قانع کننده داشته باشید.