نیوشا ضیغمی: با گل‌های کودکان دستفروش به مدارس می‌رویم

به گزارش خبرگزاری خبرهدف، ضیغمی بیش از دو سال و نیم است که به عنوان سفیر کودکان کار و خیابان با انجمن کودکان کار و خیابان همکاری می‌کند.

او در گفت‌و‌گو با «خبرهدف» در مورد برنامه‌ای که این انجمن در روز سوم مهر و همزمان با بازگشایی مدارس خواهد داشت، گفت: «شعار انجمن «لغو کار کودک» است.  با هدف قرار دادن این شعار، بخشی از کودکان کار که گل‌فروشان هستند، انتخاب می‌شوند و در روز سوم مهر هزینه گل‌های آنان پرداخت می‌شود و همین گل‌ها در مدارس به آنان تقدیم خواهد شد تا این اقدام تاکیدی باشد بر لزوم تحصیل این کودکان. به این ترتیب این کودکان در روز اول مدارس، به مدرسه خواهند رفت. امیدوار هستیم این اقدام خود باب گفت‌و‌گو و توجه بیشتر به این مقوله را در رسانه‌ها و در میان مسئولان باز کند.»

این بازیگر درباره آشنایی خود با انجمن حامیان کودکان کار و خیابان گفت: «دو سال و نیم است که به عنوان سیفر کودکان کار و خیابان با انجمن حامیان کودکان کار و خیابان همراه هستم. نقطه شروع این همراهی نریشنی بود که روی یک آنونس مربوط به این انجمن گفتم. زمانی که از نزدیک با کار این انجمن آشنا شدم، ترجیح دادم همراه آنان بمانم.»

او درباره دلایل تمایل خود برای ادامه همراهی گفت: «این انجمن بسیار فعال است. عملکرد آن با انجمن‌های خیریه‌ای که فقط با پرداخت کمک‌هزینه‌ها به یاری افراد می‌آيند متفاوت است و به صورت زیرساختی عمل می‌کند. انجمن به عنوان مشاور سازمان ملل در ایران فعال است. همچنین در نشست‌های ژنو نماینده‌ای از این انجمن حضور پیدا می‌کند. از همین روست که باور دارم تاثیرگذاری بالایی دارد و همین موجب می‌شود مایل باشم در انجمن بمانم.»

این بازیگر با اشاره به برخی فعالیت‌های انجمن گفت: «در اینجا به جای پرداخت کمک‌هزینه‌هایی تلاش می‌شود تا به لحاظ زیرساختی کارهایی صورت بگیرد و مثلا زمینه تحصیل برای کودکانی که شناسنامه ندارند و نمی‌توانند به مدارس دولتی بروند فراهم می‌کنند. از سوی دیگر پدر و مادرها تحت تعلیماتی قرار می‌گیرند تا با سطح آگاهی بالاتر با فرزندان خود روبرو شوند.»

ضیغمی با تاکید براینکه همراهی با این انجمن را هرگز ترک نخواهد کرد، گفت: «نتیجه این دو سال و نیم همراهی به گونه‌ای است که من بار سنگینی بر دوش خودم حس می‌کنم. نکته پراهمیت این است که ما در اینجا فقط با کودکی که مجبور است به جای تحصیل در خیابان کار کند، روبرو نیستم. ماجرا وجه بسیار مهم دیگری دارد و آن آْسیب‌هایی است که متوجه این کودکان می‌شود. آنان در شرایط بسیار سختی بزرگ می‌شوند، طبیعی است که اگر در این میان حمایت‌هایی از این کودکان صورت نگیرد، نوجوانی و جوانی و بزرگسالی سالمی نخواهند داشت.»

او با اشاره به مواجهه خود با این کودکان گفت: «پیش از اینکه با انجمن همراه شوم، تصور من از کودک کار همان بچه‌هایی بود که سر خیابان‌ها و پشت چراغ‌قرمزها سعی می‌کردند به اجبار چیزی به ما بفروشند، اما بعد از آشنایی با انجمن این را درک کردم که کودکان کار فقط همان گروهی که پشت چراغ قرمز می‌بینیم نیستند. بخش عمده‌ای از کودکان کار زباله‌گردی می‌کنند و گروهی با قاچاق اعضای بدن روبرو هستند. متاسفانه در مورد گروهی می‌بینم که ناخواسته برده جنسی شده‌اند.»

ضیغمی ادامه داد: «همین کودکان اغلب بسیار زیاد با استعداد هستند. روح لطیفی دارند و با کوچکترین چیزی شاد می‌شوند. دو هفته قبل تعدادی از نوجوانان چهار پانزده ساله از سوی انجمن به شمال کشور رفتند، لحظه مواجهه این نوجوانان با دریا برایم بسیار جالب بود. شوقی که آنان از دیدن دریا داشتند، وصف‌نشدنی بود و این نشان مي‌دهد به سادگی می‌توان دل آنان را شاد کرد و شرایط زندگی را برای آنان تغییر داد.»

او تاکید کرد: «دیدن اینکه این بچه‌ها با اندک فرصتی برای تحصیل چقدر رشد می‌کنند و گاه مقام‌های بین‌المللی به دست می‌آورند و یا در عرصه ورزشی شکوفا می‌شوند، انگیزه و میل من را برای همراهی با آنان بیشتر و بیشتر می‌کند این حس در من به وجود می‌آید که می‌توان در این عرصه نقشی برعهده داشت و از مردم خواست تا با این کودکان بدرفتار نباشند.»